Κάποτε η Αθήνα δεν ήταν έτσι όπως την ξέρουμε σήμερα, τουλάχιστον οι νεότεροι σε ηλικία. Αν γυρίσουμε πίσω στα πρώτα μεταπολιτευτικά χρόνια της δεκαετίας του 1970 θα ανταμώσουμε μία πόλη που προσπαθεί να κλείσει τις πληγές που άφησε η επταετής δικτατορία. Δύσκολα χρόνια στις φτωχογειτονιές του Κολωνού, του Μεταξουργείου. Γειτονιές που μπορεί να ποτέ να μην ξέφυγαν από τη μοίρα τους.

Μέσα σε αυτή την Αθήνα της δεκαετίας του 1970, της ανερχόμενης αστικής τάξης και των εδραιωμένων ανισοτήτων γεννήθηκαν τα «Λαϊκά Προάστια». Ένα διαμάντι της ελληνικής δισκογραφίας, για το οποίο ευθύνεται μουσικά ο Ηλίας Ανδριόπουλος και στιχουργικά ο Μιχάλης Μπουρμπούλης και που αποτυπώθηκε στα μαύρα δισκάκια και στις καρδιές με τη φωνή της Σωτηρίας Μπέλλου. Συμμετέχει ακόμη η γυναικεία χορωδία υπό τη διεύθυνση της Λιλής Χριστοδούλου. Ο δίσκος κυκλοφόρησε από τη ΛΥΡΑ του Αλέκου Πατσιφά το 1980.

Ο Ανδριόπουλος έγραψε τα πρώτα τραγούδια από τα «Λαϊκά Προάστια» το 1979. Τα παρουσίασε την ίδια χρονιά για πρώτη φορά σε μία συναυλία με ερμηνεύτρια τη Βίκυ Μοσχολιού στο Παναθηναικό Στάδιο, στην οποία συμμετείχε και η Σωτηρία Μπέλλου τραγουδώντας ρεμπέτικα τραγούδια. Εκεί τη γνώρισε και σχεδόν αποφάσισε πως είχε βρει την ερμηνεύτρια των νέων του τραγουδιών. Όταν ο συνθέτης ανακοίνωσε την απόφασή του να δώσει τα τραγούδια του στη Μπέλλου συνάντησε το σκεπτικισμό και σχεδόν τη βεβαιότητα πως ο δίσκος είναι καταδικασμένος σε αποτυχία. Και έτσι φάνηκε τους πρώτους μήνες της κυκλοφορίας του, ο δίσκος δεν πούλησε ούτε ένα κομμάτι. Μα γρήγορα ο κόσμος τον γνώρισε, τον αγάπησε και του έδωσε τη θέση που του αξίζει στο μουσικό στερέωμα.

Πάνω σε στίχους του Μιχάλη Μπουρμπούλη, ο Ηλίας Ανδριόπουλος γράφει λιτά μα και ξεκάθαρα τις νότες του και ξεδιπλώνει μέσα από τα τραγούδια του, κάθε πτυχή της καθημερινότητας στις λαϊκές συνοικίες της Αθήνας, πλησίον και πέριξ του ιστορικού της κέντρου. Οι στίχοι του Μπουρμπούλη, δυνατοί, γεμάτοι έγχρωμες και ασπρόμαυρες εικόνες, ιδανικά δένουν με τις μουσικές, σα να προορίζονταν τούτοι οι στίχοι γι΄αυτές τις μουσικές και αντίστροφα. Με απλά, καθημερινά όργανα στην ορχήστρα του και με σπουδαίους μουσικούς στη σύνθεσή της, «παντρεύει» μοναδικά το «λαϊκό» με το «έντεχνο» που ως πολλοί ήθελαν σε διακριτούς, έως και αντίθετους ρόλους. Φτιάνει έναν «έντεχνα λαϊκό» δίσκο, θα έλεγα. Ο Ανδριόπουλος, αν και πολλοί καλλιτέχνες θα μπορούσαν και θα ήθελαν να πουν αυτά τα τραγούδια πήρε πάνω του το ρίσκο της χρησιμοποίησης της Μπέλλου και δικαιώθηκε φτιάχνοντας ένα έργο που έμεινε στην ιστορία. Ανδριόπουλος και Μπουρμπούλης θα μας χαρίσουν πολλά ακόμη μουσικά διαμάντια και τα επόμενα χρόνια που ακολούθησαν.

Όσο για τη Μπέλλου, με έναν αφηρημένο και αφελή, σχεδόν παιδικό και ταυτόχρονα δωρικό τρόπο αφήνει να βγει ακατέργαστη η φωνή από το λαρύγγι της. Τα βιώματα που κουβαλά απλοποιούν τη διαδικασία. Η ψυχή είναι καλά ζωγραφισμένη σε κάθε χαρακιά του δίσκου. Τραγουδά την φτώχεια, τα πάθη, τη χαρά, την αισιοδοξία, τη δίψα για ζωή, τα χαμηλά τα σπίτια, τα μικρά καλοκαίρια, τους ατέλειωτους χειμώνες με τον τρόπο που ξέρει καλά και που βρίσκεται χωμένος μέσα στο ρεμπέτικο τραγούδι που από τα νιάτα της υπηρέτησε. Δεν ήταν η μόνη, μα σίγουρα ο χρόνος απέδειξε πως η Μπέλλου έπρεπε να έχει πει αυτά τα τραγούδια, τα «στιγμάτισε» με τη φωνή και την ερμηνεία της.

Δύσκολα, πολύ δύσκολα θα ξεχωρίσουμε τα παρακάτω: Μεταξουργείο, Πλατεία Βάθης, Ο αγέρας στους δρόμους, Τα ρεμπέτικά μας στη στράτα, Καισαριανή, Μην κλαις.

Θα θυμηθούμε:
Μην κλαις και μη λυπάσαι που βραδυάζει, εμείς που ζήσαμε φτωχοί ..
... του κόσμου η απονιά δε μας τρομάζει, θα έλθει και για μας μια Κυριακή
Τα σπίτια είναι χαμηλά, σαν έρημοι στρατώνες,
τα καλοκαίρια μας μικρά κι ατέλειωτοι χειμώνες [Μην κλαις]

Δίσκος: Λαϊκά Προάστια
Συνθέτης: Ηλίας Ανδριόπουλος
Στιχουργός: Μιχάλης Μπουρμπούλης
Ερμηνεία: Σωτηρία Μπέλλου
Κυκλοφορία: 1980
Εταιρία: ΛΥΡΑ

Τα τραγούδια του δίσκου
1. Τα ρεμπέτικά μας μες τη στράτα – Σωτηρία Μπέλλου
2. Πλατεία Βάθης – Σωτηρία Μπέλλου
3. Μεταξουργείο – Σωτηρία Μπέλλου
4. Καισαριανή – Σωτηρία Μπέλλου
5. Σκοπευτήριο – Σωτηρία Μπέλλου
6. Ο αγέρας στους δρόμους – Σωτηρία Μπέλλου, χορωδία
7. Μην κλαις – Σωτηρία Μπέλλου
8. Στις λασπωμένες γειτονιές – Σωτηρία Μπέλλου
9. Κάποιο βράδυ τ΄όνειρό μου – Σωτηρία Μπέλλου
10. Ακροναυπλία – Σωτηρία Μπέλλου
11. Είπα να σου στείλω – Χορωδία
12. Λαϊκά προάστια – Σωτηρία Μπέλλου

Έπαιξαν οι μουσικοί:
Κώστας Παπαδόπουλος: μπουζούκι
Βαγγέλης Φάμπας: κλασική κιθάρα
Γεράσιμος Πυλαρινός: κλασική κιθάρα
Ανδρέας Ροδουσάκης: κοντραμπάσο
Παναγιώτης Πάσπας: φυσαρμόνικα
Γιώργος Λαβράνος: κρουστά
Γιάννης Ζερβίδης: πιάνο

Ο δίσκος, όπως ήταν φυσικό εκδόθηκε σε cd κατά τη μετάβαση στα μικρά δισκάκια από τα βινύλια, ενώ επανακυκλοφόρησε πρόσφατα σε cd σε νέα, επεξεργασμένη έκδοση. Αν δεν έχετε ακούσει αυτά τα τραγούδια, ίσως αυτή εδώ η μικρή αναφορά να είναι η αφορμή.