Φοβάμαι την <<πείνα>> που μου προσφέρουν , όχι
αυτή που ζητά το σώμα , οχιιι!!!!! Χειρότερη ....
την πείνα της ψυχής μου.

Μου στέρησαν το συναίσθημα να νοιώθω άνθρωπος ,
δεν είμαι ελεύθερος οι αλυσίδες μου νααα  εκεί
είναι. Είμαι σιωπηλός γιατί; Ενώ χιλιάδες σκέψεις
με βαραίνουν , πέρασαν και  περνούν απ’  το
μυαλό, ένα κουβάρι γίνανε .
 
<<Πεινάω>> αλλά όχι για τροφή ! Πεινάω γιατί μου
στέρησαν την ελευθερία μου , πεινάω γιατί μ’ έχει
κυριεύσει ο φόβος μου ,  όχι τόσο για μένα και
για σένα,  αλλά για τα παιδιά μου και τα παιδιά μας .
 
<<Πεινάω>> αλλά δεν είναι αυτό που με τρομάζει ,
αλλά η απάθεια που δείχνω στην πείνα μου , η
απραξία θέλησης , για το ο,τιδήποτε .
 
<<Πεινάω>> λιμπίζομαι που και που την ελευθερία ,
θέλω να της δώσω μια  <<τσιμπιά>> , να ξυπνήσω ,
και όλα αυτά να ‘ναι ένα κακό όνειρο, και να την
έχω ξανά στην αγκαλιά της ψυχής μου .
 
<<Πεινάω>> αλλά δεν θέλω να ξεβολευτώ, έχω αυτήν
την πολυθρόνα τόσα χρόνια , και αυτή η
ατομικότητά μου , μου φαγουρίζει το μυαλό , δεν
μπορώ να την αποβάλω . Με φοβίζω, βλέπω τα πάντα
γύρω να γκρεμίζονται κι εγώ κάθομαι αδύναμος
ακίνητος στην πολυθρόνα , δεν μπορώ να κουνηθώ ,
σαν όνειρο που θέλω να ξυπνήσω .
 
<<Πεινάω>> μου στέρησαν την ελευθερία έκφρασης,
βούλησης, την ελευθερία . Ούτε να διαμαρτυρηθώ
γι’  αυτό δεν μπορώ πια , να κατέβω σε πορεία ,
θα θεωρηθώ αναρχικός (ποιος εγώ) και θα συλληφθω.
 
<<Πεινάω>> αλλά η απελευθέρωση της πείνας μου
θέλει θυσίες , θέλει να βάλω να βάλουμε τα σώματα
μας μπροστά σαν ασπίδες.

<<Πεινάω>> αλλά περιμένω κάποιον  να
πρωτοπεινάσει  πριν από μένα και να με βγάλει από
το αδιέξοδο χωρίς να ξεβολευτώ .
 
 <<Πεινάω>> και είμαι για φτύσιμο, η Ελλάδα μου
αργοπεθαίνει .