
Κείμενο: Μιχάλης Τσαντίλας
Τόλης Φασόης: Η πραγματική μέθεξη υπάρχει στη μοναξιά της δημιουργίας
Δημοσιεύθηκε: 15.03.2010, 19:38
![]() |
![]() Τ.Φ.: Κάπου στις αρχές του 1990, στη μέση μιας συναυλίας, συνειδητοποίησα πως δε μου άρεσε πια αυτό που έκανα. Διαφωνούσα κάθετα με την εμπορική γραμμή του τρίτου μας δίσκου. Πήγα, λοιπόν, σπίτι μου και δεν τραγούδησα μπροστά σε κοινό για δέκα χρόνια. Αυτή η περίοδος αποδείχθηκε για μένα άκρως δημιουργική ,τελικά, γιατί ανακάλυψα πάλι τους λόγους για τους οποίους είχα αγαπήσει τη μουσική. Τι βρήκατε να έχει αλλάξει στα μουσικά μας πράγματα κατά την απουσία σας και τι παραμένει όπως το θυμάστε; Τ.Φ.: Η μεγαλύτερη αλλαγή είναι ταυτόχρονα καλή και κακή. Η ελληνική μουσική βιομηχανία σήμερα είναι ένας μεγάλος αχταρμάς! Οι λαϊκοί τραγουδοποιοί νομίζουν ότι είναι ...ροκάδες! Απ’ την άλλη πλευρά, υπάρχουν οι αυτοαποκαλούμενοι ‘ροκάδες’ που δεν μπορούν, καν, να συνειδητοποιήσουν ότι γράφουν λαϊκά κομμάτια ντύνοντάς τα με ηλεκτρικές κιθάρες. Η αισθητική μου μπροστά σ’αυτό επαναστατεί. Αλλά υπάρχει και κάτι θετικό σε όλη αυτή την ιστορία –έχουν πέσει τα τείχη και, σαν συνέπεια, έχουμε δει και υπέροχες δουλειές, τόσο στη δισκογραφία όσο και στο λάιβ. Το Just for a day είναι το πρώτο σόλο άλμπουμ σας και έρχεται σχεδόν 30 χρόνια μετά την τεράστια επιτυχία που είχατε με τους Sharp Ties. Πώς ήταν για σας η δημιουργία του και ποιούς στόχους θέσατε; Τ.Φ.: Ένας ήταν ο στόχος – να μου αρέσει αυτό που κάνω. Όταν, τις πρώτες μέρες στο στούντιο, είδα πως περνούσα καλά, συνέχισα και τελείωσα το δίσκο. Δεν αισθανόμουν καμιά πίεση γιατί ήξερα καλά ότι ο πιο πολύς κόσμος ούτε που με ξέρει πια κι αυτό μου έδωσε μεγάλη ελευθερία να κάνω το δίσκο ακριβώς όπως τον ήθελα. Πώς θα χαρακτηρίζατε τον ήχο και τα τραγούδια του Just for a day; Ποιές είναι οι μουσικές επιρροές σας; Τ.Φ.: Ποτέ δεν ήξερα να κρίνω τη μουσική μου. Και σήμερα, πια, δεν με ενδιαφέρουν οι ταμπέλες. Αλλά, για να μην αποφύγω την ερώτηση, θα έλεγα ότι είναι ένα μείγμα New Order, James, David Byrne, Franz Ferdinand, Vampire Weekend και Bowie. |
![]() |
![]() Τ.Φ.: Οι Sharp Ties ήταν ένα αγγλόφωνο new wave συγκρότημα στις αρχές του ’80, που κυκλοφόρησαν 3 δίσκους. Είχαμε τεράστια επιτυχία με τον πρώτο μας δίσκο, το Get that beat, που έγινε χρυσό. Η επιτυχία αυτή συνέβαλλε στο να ανοίξουν οι πόρτες των εταιριών για πολλά νέα συγκροτήματα. Τελικά, η παρουσία μας στην ελληνική ροκ σκηνή υπήρξε καταλυτική, γιατί παίξαμε ένα ‘καινούργιο ροκ’ που ενθάρρυνε πολλά νέα παιδιά να πάρουν μια κιθάρα και να φτιάξουν συγκρότημα. Τι οδήγησε στη διάλυση του συγκροτήματος και γιατί επιλέξατε να επανέλθετε στις ζωντανές εμφανίσεις χρησιμοποιώντας το ίδιο όνομα; Τ.Φ.: Τα αγγλόφωνα συγκροτήματα στην Ελλάδα χωρίζουν για τον ίδιο λόγο. Πολύ απλά, το κοινό που ακούει αυτή τη μουσική στη χώρα μας είναι πάρα πολύ μικρό και δεν μπορεί να τα συντηρήσει. Αν δεν περάσεις τα σύνορα, όπως έκαναν οι εξαιρετικοί Rotting Christ, η πορεία είναι, λίγο-πολύ, προδιαγεγραμμένη. Ακούγοντας, όμως, τα καινούργια αγγλόφωνα συγκροτήματα, πιστεύω πως είναι θέμα χρόνου να δούμε κι άλλους Έλληνες να κάνουν καριέρα στο εξωτερικό. Πριν από 5 χρόνια, επέλεξα να επανέλθω στο λάιβ ξανά με το όνομα Sharp Ties για δύο λόγους. Ο πρώτος ήταν ότι δεν είχα την αυτοπεποίθηση να εμφανιστώ με το όνομα Τόλης Φασόης. Ο δεύτερος λόγος ήταν για να ξαναθυμήσω στο κοινό ποιοί ήταν οι Sharp Ties και το ρόλο που έπαιξαν στην ελληνική ροκ σκηνή. Όποιοι μας είδαν τότε, το 2005-2007, επιβεβαιώνουν πως οι συναυλίες εκείνες ήταν πάρα πολύ καλές. Έδωσα, έτσι, την ευκαιρία σε όσους δεν μας ήξεραν ήδη, να μας ακούσουν και να γνωρίσουν την ιστορία μας. Οι Sharp Ties ήταν ένα αγγλόφωνο γκρουπ σε μια εποχή που κάτι τέτοιο ήταν μάλλον περιθωριακό για τα ελληνικά δεδομένα. Νιώθετε κάποιου είδους δικαίωση που πλέον η αγγλόφωνη μουσική σκηνή της Ελλάδας γνωρίζει ιδιαίτερη άνθιση; Τ.Φ.: Κάποιο είδος δικαίωσης όχι. Απλώς βάλαμε κι εμείς ένα μικρό λιθαράκι, όπως είπα πριν. ![]() Τ.Φ.: Ως καθηγητής δεν είμαι αυστηρός, συνήθως βάζω καλούς βαθμούς. Έχω μια παράκληση, όμως... Η αγγλική λέξη love προφέρεται ΄λαβ’ (με άλφα) και όχι ‘λοβ’ (με όμικρον)!!! That would surely earn you an A...!!! Στη μοναξιά των στιγμών της δημιουργίας ή στη μέθεξη της ζωντανής εμφάνισης βρίσκεται για σας η πεμπτουσία της ενασχόλησής σας με τη μουσική; Τ.Φ.: Διασκεδάζω στη σκηνή και το κάθε λάιβ είναι μια πρόκληση για μένα. Αλλά η πραγματική μέθεξη υπάρχει στη μοναξιά της δημιουργίας. Όταν τελειώνω ένα κομμάτι, αισθάνομαι ταπεινός και ευγνώμων μαζί, γιατί, ακόμα, στα πενήντα μου, έχω την ίδια λαχτάρα για τη μουσική που είχα στα δεκάξι... Έχω, πια, καταλαγιάσει μέσα μου και μπορώ με βεβαιότητα να πω ότι, αν ήτανε να ζήσω τη ζωή μου απ’ την αρχή, πάλι τη μουσική θα διάλεγα. Τελειώνοντας, μιλήστε μου για τα σχέδιά σας για το άμεσο αλλά και το πιο μακρινό μέλλον (ζωντανές εμφανίσεις, δισκογραφία κλπ.) Τ.Φ.: Το καλοκαίρι θα κάνω περιοδεία με τα αδέλφια Κατσιμίχα και τον Μάνο Ξυδούς. Μετά θα φτιάξω μια μπάντα για να ετοιμαστώ για τον επόμενο χειμώνα που κλείνω 30 χρόνια στη δισκογραφία. Στο μεσοδιάστημα θα ζω την κάθε μέρα σαν να είναι η τελευταία μου. Με πάθος, με χαρά, με αγάπη. |
Οι απόψεις και οι σκέψεις των συνεργατών του Ορφέα δεν ταυτίζονται απαραίτητα με τη γνώμη του περιοδικού.
Απαγορεύεται αυστηρά η χρήση και η αναδημοσίευση του συνόλου ή μέρους των άρθρων του Ορφέα, χωρίς προηγούμενη άδεια των υπευθύνων του περιοδικού και του συντάκτη και χωρίς ταυτόχρονη αναφορά της επωνυμίας του περιοδικού, του ονοματεπωνύμου του συντάκτη και του ακριβούς συνδέσμου του άρθρου
Απαγορεύεται αυστηρά η χρήση και η αναδημοσίευση του συνόλου ή μέρους των άρθρων του Ορφέα, χωρίς προηγούμενη άδεια των υπευθύνων του περιοδικού και του συντάκτη και χωρίς ταυτόχρονη αναφορά της επωνυμίας του περιοδικού, του ονοματεπωνύμου του συντάκτη και του ακριβούς συνδέσμου του άρθρου
Η γνώμη σας ... Προσθήκη σχολίου
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΥ ΣΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ
- Waterpipes: Οι Αγανακτισμένοι λειτουργούν ως το ξυπνητήρι μιας κοινωνίας εν υπνώσει
- Magic de Spell: Ροκ είναι ό,τι αντιστέκεται, επαναστατεί, επιμένει, αποσύρεται, έρχεται διαφορετικό
- Γιάννης Μήτσης: Η χώρα έχει να αντιμετωπίσει έναν εχθρό και αυτός είναι ο εαυτός της
- Φοίβος Δεληβοριάς: Κάθε έργο τέχνης που επιδρά στη συνείδηση των ανθρώπων έχει και πολιτική επίδραση τελικά
- Λένα Πλάτωνος: Από μέσα μου ακόμα αντλείται κάτι για να κάνω τέχνη. Κι αυτό το θεωρώ αντίσταση
- Λαυρέντης Μαχαιρίτσας: Σκασίλα μου αν γίνομαι κακός
- Λεωνίδας Μπαλάφας: Ζω για τη μουσική και θα της δώσω ό,τι έχω
- Γιώργος Δημητριάδης: Eξακολουθώ να πιστεύω στη δύναμη του τραγουδιού που αγωνιά να μεταφέρει αυτό που νιώθει ο δημιουργός του
- Maria And The Photo Frame: Οι πολιτικά και κοινωνικά στρατευμένοι καλλιτέχνες είναι συχνά ένοχοι μιας υποκρισίας
- Χρήστος Θηβαίος: Όσοι αγαπάνε τη ζωή, ξοδεύονται
- Νίκος Μίχας: Η μουσική είναι έμπνευση, δεν υπακούει σε καλούπια και ταμπέλες
- Θάνος Μικρούτσικος: Σε κάθε παράσταση βάζω στόχο να ξεπερνώ τις καταγεγραμμένες δυνατότητές μου
- Τόλης Φασόης: Η πραγματική μέθεξη υπάρχει στη μοναξιά της δημιουργίας
- Μανώλης Φάμελλος: Το πάθος κάνει τη διαφορά
- Κατερίνα Κυρμιζή, Νίκος Γρηγοριάδης: Έχουμε ερωτική σχέση με τη μουσική